Het Hooglied is een prachtige collectie van liefdes-teksten in de Bijbel. Het geeft een geïdealiseerd beeld van de goedheid van menselijke seksualiteit en de heiligheid en diepte van de liefdesband. De gedichten zijn waarschijnlijk een tijd na het einde van de Babylonische ballingschap (538 voor Christus) geschreven. Sommige geleerden beweren dat mogelijk een vrouw auteur voor ten minste delen van de verzameling is geweest.

In de Renaissance werden deze mooie, erotische teksten uit het Hooglied vooral als uitdrukking van spirituele liefde voor God gezien. Ze komen dan ook veelvuldig in de liturgie voor, bijvoorbeeld van die voor Pasen. Geen wonder dat veel grote componisten de teksten gebruikt hebben. Palestrina heeft zelfs zijn complete vierde motettenbundel aan het Canticum Canticorum, zoals het Hooglied in het Latijn heet, gewijd. Ook Orlando di Lasso, de meest internationale van alle Renaissance componisten, heeft veel Hooglied-teksten op muziek gezet. Beide componisten speelden een rol in dit programma. Maar ook minder bekende componisten als Bauldeweyn, Lechner, Gombert en de grote Schütz stonden op het programma.

Concerten

* maandag 17 april (2e Paasdag) 16:00 uur: Culemborg, Oud Katholieke Kerk, Varkensmarkt 20

* vrijdag 21 april 20:15 uur: Utrecht, Pieterskerk, Pieterskerkhof 3 (in het kader van de SPC-serie)

Het najaarsproject van Trajecti Voces in 2016 was gewijd aan één groot stuk, het mirakelspel Perezwony (De Klokken) van de Russische componist Valeri Gavrilin. Het was een project voor een vrij grote bezetting, met splitsingen tot 4 stemmen per groep! Verder deden mee een sopraan- en tenor-solist, een spreker, drie slagwerkers en een hobo.

Concertdata

• zaterdag 19 november, 20:15 - Keizersgrachtkerk Amsterdam
• zondag 20 november, 15:30 uur - Geertekerk Utrecht

Perezwony beschrijft het leven van een vagebond, die in zijn leven en in zijn gemoed model staat voor de ‘gewone’ Russische mens, in het spanningsveld van oorlog en vrede en van goed en kwaad. De oud geworden vagebond beseft dat de dood vóór hem staat en hij kijkt terug op zijn leven. Dit wordt in een levendige tekst en muzikale beelden geschetst: de warmte in het moederhuis, grappige volkswijsheden, het dorpsleven, spel van jeugd en kindertijd, prille liefde, de duistere nachtmerrie van de passie, een volkssprookje en tenslotte het sterven van de man nadat hij tot wijsheid is gekomen. Aangrijpend is het lied van ‘matka reka’, moeder rivier, die de zielen van de gestorvenen als lichtjes naar de eeuwigheid draagt: ‘Moeder rivier, houd ze brandend!’

Uit een veelkleurig mozaïek van beelden en genres, die het levende vlees vormen van de compositie, heeft Valeri Gavrilin een enorme fresco gemaakt van het levensverhaal van een man en een volk, en hun gezamenlijke lot; Hier verschijnt de stem van een mensenleven in al zijn diversiteit. Het stuk heeft wortels in een oude traditie van het gebruik van klokken in het Russische muziek. Tal van klokken, klokkenspel, handklokken kent de geschiedenis van het land en haar muziek. Zij herinneren zich beroving van klepels, ballingschap en belemmeringen, zij zien de glorie van de Russische literatuur en kunst. Ze zijn aantrekkelijk omdat ze symbolisch zijn. Omdat ze het geluid van het leven en het bestaan zijn, van de feestelijke routine en de tragische symfonie van een menselijk leven, het symbool van eenheid en gemeenschappelijke lotsbestemming. En al deze klokken komen samen in een enorm symbolische geluid van de vliegende Vuurvogel, of verstrooien tot miljoenen van gelijkenissen die een echo zijn van de gemeenschappelijke klokkentoon.

Op zondag 3 juli klonken in de Vleutense Torenpleinkerk madrigalen van Monteverdi en zijn tijdgenoot Gesualdo. 

De bizarre madrigalen van Don Carlo Gesualdo, prins van Venosa (1566 – 1613) zijn uniek in de muziekgeschiedenis, want geen andere componist ging zo ver met het zoeken naar middelen om de tekst-emoties uit te beelden. Gesualdo was een componerende edelman met een opvallende levensloop. Zo vermoordde hij op 16 oktober 1590 met behulp van dienaren zijn vrouw en haar minnaar, nadat hij hen op heterdaad betrapte. Daarna sloot hij zich op in zijn kasteel bij Napels en componeerde er in afzondering, lijdend aan zware depressies, zijn madrigalen.

De muziek van Claudio Monteverdi (1569 – 1643) is een hoogtepunt van zijn tijd. Van hem klonken madrigalen met alle zangers, maar ook madrigalen die door één stem per partij worden gezongen, in kwintetten dus. Denk bijvoorbeeld aan Sfogava con le stelle, Io mi son giovinetta, Ecco mormorar l'onde en andere geweldige madrigalen, waarin alle vijf stemmen een gelijkwaardig aandeel hebben in de diepe expressie van de teksten. Enkele duetten met basso continuo maakten het programma compleet.

zondag 3 juli - 14:30 uur - Vleuten, Torenpleinkerk, Schoolstraat 5

voorverkoop € 10 | aan de kerk € 12 | studenten, CJP € 6

De Siciliaanse componist Alessandro Scarlatti (vader van de bekendere Domenico, van o.a. het tienstemmige Stabat Mater en de vele klaviersonates) werkte afwisselend in het plechtige Rome en het dynamische Napels. Hij componeerde talloze opera's, waarvan diverse aria's in de bekende "Arie antique" zijn terechtgekomen, zoals O cessate di piagarmi. Maar hij was ook een productieve componist van kerkmuziek. De zeven motetten die samen deze Mariavespers vormen, dus vijf psalmen plus de hymne Ave maris stella en het Magnificat, zijn niet geschreven als één doorlopende Mariavesper. Uit losse motetten heeft editor Jörg Jacobi in 2004 een Mariavesper samengesteld, een praktijk die heel gewoon was in de barok. Met deze uitgave toont hij hoe Scarlatti, als monumentaal figuur van het eind van de 17e eeuw, Monteverdi's beroemde Mariavespers uit de begin van die eeuw beantwoord zou hebben. 

De zeven delen van deze Vesper zijn zo gecomponeerd dat alle vocale uitdagingen aan bod komen. De basis is een vijfstemmig koor met begeleiding van basso continuo. In nagenoeg elk deel zitten delen voor solo, duo of trio, die in wisselende bezetting werden uitgevoerd door zangers van Trajecti.

Een voorproefje van deze concerten was te horen op Radio 4, waar Trajecti Voces optrad in het programma ‘Spiegelzaal’, live uitgezonden vanuit het Concertgebouw.

Bezetting

Voor dit project werkten we met 5 zangers in iedere groep, dus in totaal 25 zangers, plus enkele zangers die alleen het Nederlandse deel van het project meedoen. 

De reis naar Polen vond plaats in het weekend van Hemelvaart, om precies te zijn van woensdagmiddag 4 mei tot zondagavond 8 mei. Donderdag 5 mei gaven we een concert in Jarosław (Oost-Polen); zaterdag 7 mei in Kraków.

De concerten in Nederland vonden plaats op:

• Vrijdag 8 april - 20:15 uur: Den Dolder, Maria Christinakerk, Dolderseweg 123a
• Zaterdag 9 april - 20:15 uur: Utrecht, Willibrordkerk, Minrebroederstraat 21

‘Sinterklaas Kapoentje, gooi wat in mijn schoentje!’ In het weekend van 26 t/m 29 november 2015 voerde Trajecti Voces de St. Nicolas Cantata van Benjamin Britten uit voor tenorsolo, jongensstemmen, koor en instrumentaal ensemble. Het was een samenwerkingsproject met het Amer Consort uit Amersfoort. Voor de gelegenheid werd een ad hoc 'gallery choir', een vrouwenkoor van elf zangeressen, dat vanaf het orgelbalkon zong, samengesteld. 

In de St. Nicolas Cantate van Benjamin Britten wordt duidelijk wat de kapoen, het strooigoed en de lekkernijen (en nog veel meer) echt te maken hebben met deze bisschop van Myra die wij als Sinterklaas kennen. Vol verwachting klopt ons hart…

De tekst van Saint Nicolas werd door Eric Crozier geschreven na uitgebreid onderzoek naar de legendarische heiligenleven van Sint Nicolaas, bisschop van Myra. Croziers libretto schetst een dramatisch gewaagde portret van het karakter van de heilige met gebruikmaking van de legendes en mythes die door de eeuwen rond het leven van St. Nicolaas zijn opgebouwd. Brittens muziek versterkt het drama van Croziers tekst met behulp van opvallende contrasten in instrumentatie, vocale stijl en muzikale texturen.

Een fors koor van meer dan 40 goede zangers voerde met een professionele tenorsolist en een paar kinderstemmen, ondersteund door een projectorkest van (semi)professionals (strijkers, piano vierhandig, slagwerkers, orgel) voerden deze indringende cantate in Utrecht en Amersfoort uit. Ook hebben in dit project de beide koren een eigen stuk speciaal voor deze tijd uitgevoerd. Voor Trajecti was dat een keus uit de Five Negro Spirituals from 'A child of our time' van Michael Tippett.

Trajecti Voces zong in 2015 prachtige barokmuziek uit Sicilië. In de 17e eeuw was dat een rijk en welvarend eiland, de graanschuur van Europa. Officieel was het Spaans territorium, maar in praktijk waren het de grootgrondbezitters die samen met de kerk de lakens uitdeelden. Zij toonden hun welvaart door kerken en kloosters te bouwen en die te tooien met rijke liturgie naar Venetiaans voorbeeld. Centraal in het programma staat de Messa di defonti a quattro voci, het Requiem van Mario Capuana (ca. 1600 - 1647). Deze Siciliaanse componist was maestro di capella aan de kathedraal van Noto van 1628 tot zijn dood in 1647. In de jaren rond  zijn dood werd een klein aantal werken van hem in Venetië gepubliceerd. Naast het Requiem klinken vijf- tot achtstemmige motetten van hem en van Siciliaanse tijdgenoten als Bonaventura Rubino en Erasmo Marotta. Allen zeer interessante en inventieve componisten die overduidelijk goed gekeken hebben naar alle vernieuwingen die Claudio Monteverdi (1567 - 1643 ) heeft uitgevonden.

Zeven jaar voor zijn overlijden in 1791 trad Mozart toe tot de Weense vrijmetselaarsloge ‘Zur Wohltätigkeit’. Mozarts sterke betrokkenheid bij de vrijmetselarij vormt de rode draad voor dit concert. In veel muziek van Mozart komen elementen en symbolen uit de vrijmetselarij naar voren. De vrijmetselarij was zeker in de tijd van Mozart een vernieuwende beweging. Vrijmetselaars stonden met hun idealen vaak kritisch tegenover de gevestigde orde. De loges moesten daarom in het verborgene opereren.

Trajecti Voces & het Arezzo Ensemble namen u mee naar de rouw- en herdenkingsbijeenkomst voor broeder Mozart. Zijn loge eerde deze bijzondere vrijmetselaar door zijn Maurerische Trauermusik, het Ave verum corpus en delen uit de Zauberflöte ten gehore te brengen. Verteller Arie Koelemij liet het publiek zich in de rol van vrijmetselaar inleven. Tot slot bracht de uitvoering van Mozarts laatste werk, het Requiem, Mozarts ziel als het ware van het donker naar het eeuwige licht.

De voorstelling had ruwweg de vorm van een Vrijmetselaars-rituaal: een gang van het Donker naar het Licht, van het Westen naar het Oosten, een zoektocht naar Wijsheid, Kracht en Schoonheid. Danser/acteur en vrijmetselaar Arie Koelemij vertelde in de rol van ‘achtbare meester’ van Mozarts loge Zur Neugekrönten Hoffnung over Mozart. Hij bracht tevens wat van de maçonnieke concepten en idealen naar voren en verbond ze met de muziek. In samenwerking met de Utrechtse Vrijmetselaarsloge Ultrajectina werden die teksten in overeenstemming met de werkelijkheid bij de Vrijmetselarij gebracht, natuurlijk zonder dat het een bijeenkomst van Vrijmetselaars werd of de bedoeling had 'zieltjes te winnen'. Door uitgekiende belichting en aankleding met maçonnieke symbolen (een vloer in zwart-wit schaakbordpatroon, zuilen met zon en maan, ruwe en kubieke stenen, passer en winkelhaak etc.) werd een sfeer geschapen die het concertmatige oversteeg.

Repertoire

De volgende werken van Mozart hadden een plaats in het programma:

• de Maurerische Trauermusik KV 477/479a (alleen orkest)

• de ouverture en enkele koordelen uit de Zauberflöte KV 620

• het Ave verum corpus KV 618

• het Requiem KV 626

Bezetting

We hadden het koor wat uitgebreid qua bezetting, naar 28 zangers. We werkten voor dit project samen met het Arezzo Ensemble in een uitgebreide bezetting, voor de gelegenheid versterkt met enkele professionals. Daarnaast werkten we met vier professionele vocale solisten.

Concerten

• zaterdagavond 1 november 2014, Beusichem, Dorpskerk (try-out)

• zaterdagavond 17 januari 2015, Amsterdam, Keizersgrachtkerk

• zaterdagavond 24 januari 2015, Utrecht, Geertekerk

Het eerste concert was aanvankelijk bedoeld als try-out, maar kon zich presenteren als een volwaardig concert. In Beusichem werd het Requiem en het Ave verum uitgevoerd, met orgelbegeleiding door organist Wouter van Belle en solisten uit eigen kring. In samenwerking met Stichting De Roos werd de muziek omlijst met gedichten in de thematiek van Allerzielen. De ca. 100 bezoeker ontvingen het concert goed.

De geënsceneerde concerten waren ook bijzonder goed bezocht, van ca. 150 betalende bezoekers in Amsterdam tot 340 in Utrecht. Van het concert in Utrecht verscheen in 2015 een live opgenomen cd, de tweede in de catalogus van Trajecti Voces.

Zaterdag 31 oktober 2015 klonk Mozarts beroemde Requiem in de RK Barbarakerk op de Markt van Culemborg. Het gerenommeerde Utrechtse vocale ensemble Trajecti Voces onder leiding van dirigent Dirkjan Horringa zong dit meesterwerk op een betekenisvolle dag: Allerzielen. De ROOS van Culemborg levert tussendoor troostende gedichten van de grootsten van de literatuur. Deze samenwerking van Trajecti Voces en ROOS is een fascinerend experiment: muziek en gedichten rond de dood en leven, veelkleurig en fascinerend.

Muziek en gedichten kunnen een sfeer scheppen waarin herinneringen de ruimte krijgen. De laatste jaren is er veel aandacht voor Allerzielen. Het grote thema van dood en leven komt aan de orde in beeldende kunst, concerten en gedichten. Trajecti Voces en de ROOS willen natuurlijk laten horen hoe mooi de muziek en gedichten klinken, maar betreden ook het terrein daarachter: de emoties van verlies en dankbaarheid, rouw en vreugde. Dat daar behoefte aan is blijkt elk jaar weer en u bent van harte welkom.

Trajecti Voces is een gedreven, semi-professioneel vocaal ensemble dat vooral oude muziek uitvoert. Het ensemble staat onder leiding van Dirkjan Horringa en streeft ernaar om steeds weer verrassende en aantrekkelijke projecten uit te voeren. Zo werkte Trajecti Voces recentelijk samen met beeldend kunstenaar Johan Kuhlmann in het project Trajecti Illumina.  Trajecti Voces geeft concerten in het hele land, maar reist ook regelmatig naar het buitenland (Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Engeland, Polen en Tsjechi&euml ;). Voor dit concert werkt Trajecti Voces samen met Wouter van Belle, organist van de Utrechtse kathedraal; zangers uit eigen gelederen zingen de solopartijen.

De R00S van Culemborg is een nieuwe verschijning in het toch al niet saaie culturele leven van Culemborg. Op onverwachte plekken laat ze zich zien of horen met gedichten. Een lege winkel in de binnenstad is dan al vlug voorzien van een rij gedichten rond een thema vaak op vaak prachtige kunstzinnige posters. Een leeg appartement gaat sneller weg met Nijhoff, Boksma en Tjitske Jansen op de ramen.

Trajecti Voces bundelde mensen en krachten met Danscentrum Utrecht in een dans-muziekvoorstelling gebaseerd op barokmuziek en moderne dans. ‘Barok in beweging’ wordt een avondvullende voorstelling, waarin het publiek verrast wordt met een nieuwe en onverwachte ervaring van schoonheid.
Centraal staat Italiaanse muziek uit de eerste helft van de 18e eeuw: muziek van Vivaldi, Pergolesi, Caldara en Durante. Geestelijke muziek wel te verstaan, muziek die niet was bedoeld om op te dansen. Maar zoals in alle barokmuziek is ook deze muziek gebaseerd op de dansvormen van die tijd. Iedere tijdgenoot zou zonder moeite de dansen herkende die aan deze muziek ten grondslag liggen. De inspiratie voor de choreografie wordt gevonden in deze muziek die, samen met de zang en meeslepende teksten, een perfecte stimulans vormen voor het genereren van bewegingsmateriaal. De choreografie, gesitueerd in een kerk, brengt de muziek en tekst tot leven en voegt visuele verbeeldingskracht toe aan de muziek.

Het artistiek concept is door Dirkjan Horringa (dirigent Trajecti Voces) en Susanne van den Berg (choreograaf DCU) ontwikkeld en uitgewerkt. Dirigent Dirkjan Horringa heeft ruime ervaring in het ontwikkelen en realiseren van projecten waarin muziek verbonden wordt met andere kunstuitingen. Susanne van den Berg heeft eerder in opdracht van DCU choreografieën gemaakt. Zij wordt in dit proces begeleid door een artistiek team, waaronder Soosan Gilson als dansdramaturg en Krista de Jong als repetitor.

Trajecti Voces richt zich voor dit project op Italiaanse geestelijke muziek uit de eerste helft van de 18e eeuw. In het programma klinkt de volgende muziek:

• Pergolesi; O sacrum convivium
• Vivaldi - Magnificat RV 611 en Laudate Dominum RV 606
• Durante - Mis in c klein (lang aan J.S. Bach toegeschreven) en Vespro Breve

Qua bezetting wordt uitgegaan van 24 zangers, van wie enkele ook de solopartijen voor hun rekening nemen, plus 4 strijkers (2 violen, altviool en cello) en een kistorgel voor de basso continuo. Met dit ensemble is met relatief weinig betaalde krachten een grote verscheidenheid aan muzikale mogelijkheden te realiseren. Deze voorstelling wordt gemaakt voor de Utrechtse Pieterskerk. Deze unieke ambiance met nissen, paden, podium en pilaren en de voelbare sfeer van verstilling, leegte en eerbied voor geloof en mens-zijn, vormen naast de muziek de domeinen waarbinnen de choreografie opgebouwd wordt.
Als uitgangspunt is gekozen voor een tamelijk abstract thema ‘aanwezig - afwezig’. Gezocht wordt naar hoe deze elkaar kunnen beïnvloeden, met elkaar versmelten of zelfs conflicteren. De aanwezigheid van musici en een koor biedt mogelijkheden voor interactie tussen musici, koor en dansers. Het koor kan in wisselende opstellingen aanwezig zijn in de choreografie. Koorleden kunnen meebewegen (binnen de mogelijkheden) en er kan een (dansante) interactie zijn tussen niet alleen dansers, maar ook dansers en koorleden. De dansers kunnen ook afwezig zijn, of wel zichtbaar maar niet dansend, meer als ‘decor’. De dansers ondersteunen elkaar, dansen samen mét elkaar, of juist in tweetallen, of solo’s. Ook het publiek kan zich, wachtend op wat komen gaat, af- of aanwezig voelen in de grote ruimte.

Liederen en verhalen uit Finland, Estland en Hongarije

http://youtu.be/0a07mhBECnQ

De insteek van het zomerprogramma 2013 was“wereldlijke Nederlandse en Franse muziek op Franse tekst”. Dat gaf een schat aan mogelijkheden, zoals liederen van Lassus, Waelrant en Josquin en Sweelincks chanson Tu as tout seul voor het oude deel, en daarnaast moderne stukken van mensen als Wagenaar en Voorn. Heerlijk om daar Janequin en Claude Le Jeune, maar ook Debussy, Ravel en Poulenc tegenover te zetten! Kortom, een vreugde om deze geweldige muziek te bestuderen en uit te voeren. Het was een kort programma, met wat minder repetities en daarom ook wat minder stukken.

Programma

Op zaterdag 23 maart 2013 zong Trajecti Voces een concert in de Pieterskerk in samenwerking met het Sidney Sussex College Choir.

http://www.youtube.com/watch?v=9GNwcW-t3uk

Het Sidney Sussex College Choir Cambridge is een van de topkoren afkomstig uit Cambridge en geeft regelmatig concerten in binnen- en buitenland onder leiding van dirigent David Skinner. Het koor heeft menige CDopnames op zijn naam staan. Het koor maakt ieder jaar een aantal concertreizen naar het buitenland: Californië (2009), Spanje en Italië (2010), Duitsland en Oostenrijk (2011), Dubai en Californië (2012).

Fotoreportage

Er is recentelijk veel moois voor koor geschreven in Amerika. Men durft er, los van de Europese traditie, nieuwe dingen te proberen die onverwachte klankwerelden openen.

Ives experimenteerde bijvoorbeeld met bitonaliteit in zijn beroemde Psalm 67 uit 1955. Copland werkte met ostinatofiguren en eigenzinnige polyfonie in zijn Four motets. Bernstein schreef toneelmuziek voor het toneelstuk The Lark van Jean Anouilh. Het stuk speelt in de 15e eeuw, rond Jeanne d'Arc. Bernstein refereert aan Franse muziek uit die tijd, maar laat op zijn eigen manier het koor ook trommelen en fluiten.

Barbers Agnus Dei, de vocale versie van zijn Adagio for Strings, is misschien wel het traagvloeiendste koorstuk ooit, met idioot lange lijnen die een ongelofelijke spanning opbouwen. Michael Tippet is een Engelse componist, die voor zijn oratorium A Child of our Time gebruik maakte van Amerikaanse negro spirituals.

Mitchell Sandler schreef speciaal voor dit programma een cyclus in drie delen Madrigals of Mirth and Melancholy, waarin hij op renaissanceteksten in prachtige harmonieën een oud-nieuwe sfeer weet op te roepen.

Het najaarsproject 2012 van Trajecti Voces - met concert(en) begin januari 2013 - ging over architectonische kwaliteiten in muziek.

De oudste westerse koormuziek, uit de 15e en vroege 16e eeuw, heeft namelijk met bepaalde heden­daagse muziek gemeen dat de zeggings­kracht van de muziek meer ontstaat vanuit de structuur, de architectuur van klanken in de ruimte, dan vanuit tekst en uitbeelding daarvan. In dit project zette Trajecti Voces deze oude en nieuwe muziek, die weliswaar een heel andere ontstaans­geschiedenis heeft, maar qua achter­liggend principe veel overeenkomsten vertoont, in één programma bij elkaar, zodat zij als het ware commentaar op elkaar gingen leveren.

De muziek die in dit programma aan bod kwam was dus enerzijds vroege polyfonie (Willaert, Josquin, Obrecht en Ockeghem) en anderzijds bijpassende moderne muziek (Pärt, Sisask, Whitacre en Nees).

Om u - ons gewaardeerde publiek - een ruimtelijke ervaring van deze (zonder verdere aankleding niet zo gemakkelijk te beluisteren) muziek te bieden en de ruimtelijke overeenkomsten te benadrukken werd samengewerkt met de lichtkunstenaars Johan Kuhlmann en Jasper van den Boezem, die middels het uitlichten van de ruimte en intrigerende bewegende installaties het architectonische, ruimtelijke aspect van de muziek voor het publiek voelbaar maakten.

De concerten vonden plaats op zondagavond 6 januari 2013 in Breda (Sacramentskerk) en op vrijdagavond 11 januari in de Utrechtse Pieterskerk.

Het zomerproject 2012 “Hollandse Meesters” van Trajecti Voces was een project in kleine bezetting en concentreerde zich op wereldlijke muziek uit het Nederland van de eerste helft van de 17e eeuw. Het koor was daarbij onderverdeeld in ensembles van 2 tot 5 zangers. Daarnaast zongen de 16 zangers ook gezamenlijk een aantal werken.

De bekendste componist in dit programma was Jan Pieterszoon Sweelinck van wie onder meer een aantal van zijn “Rimes Françaises et Italiennes” te horen waren. Ook zijn minder bekende zoon Dirck Janszoon Sweelinck kwam aan bod.  Verder zong Trajecti Voces Nederlandstalige madrigalen (“Kusjes”) van Cornelis Thymanszoon Padbrué en – heel bijzonder – enkele stukken in het Fries van Jaques Vredeman de Vries (“Alve Fryske Villanellen”). Ten slotte was ook Cornelis Schuyt nog van de partij met onder meer een lofzang op ‘zijn’ stad Leiden.

De concerten vonden plaats op vrijdag 29 juni 2012 in Palladio te Utrecht en op zaterdag 30 juni 2012 in de Pastorie van de Dorpskerk in Zuiderwoude. Dit laatste concert was een feestelijk optreden ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de pastorie in Zuiderwoude

Singet dem Herrn

Daarnaast deed Trajecti mee met de "Nacht van Bach" in de Geertekerk op vrijdag 22 juni 2012, die werd georganiseerd door de Utrechtse Bachcantatediensten. Trajecti had de eer om het langste en zwaarste motet, Singet dem Herrn ein neues Lied BWV 225, te mogen zingen. En dat in twee repetities instuderen...

Trajecti Voces zong in maart 2012 muziek voor de Lijdenstijd uit Portugal en Brazilië. Centraal stond het tienstemmige Stabat Mater van Domenico Scarlatti.

Scarlatti was een Napolitaan die zijn opleiding in Rome kreeg maar lange tijd in Lissabon werkte. Een Markies de Fontes zou Scarlatti ertoe hebben weten over te halen om in 1720 van Londen naar Lissabon te reizen waar hij vrijwel direct een aanstelling kreeg als hofcomponist van de Portugese koning João V (1689-1750). Belangrijker was echter dat hij ook privéleraar werd van João's kinderen, met name van diens toen negenjarige dochter Maria Barbara (1711-1758), die talent voor het clavecimbelspel aan de dag had gelegd en voor wie hij zijn klaviersonates heeft geschreven. Acht jaar lang, tot 1728, verbleef Scarlatti aan het Portugese hof, waar hij religieuze en wereldlijke muziek schreef, waarvan helaas het grootste deel bij de zware aardbeving van 1755 verloren is gegaan. Van Scarlatti klonk behalve het Stabat Mater ook een Miserere.

Scarlatti was zo populair in Portugal omdat hij de laatste nieuwe snufjes meebracht uit het moderne Italië. Portugal was in die tijd de rand van de beschaafde wereld, het 'wilde westen' van Europa. Alle vernieuwingen in het hart van Europa, Italië, kwamen er vertraagd door. De Portugese componisten uit die tijd, Duarte Lôbo, Manuel Cardoso en Estêvão de Brito, om een paar vooraanstaande te noemen, schreven nog in de 17e eeuw muziek die zo uit de koker van Palestrina kon komen. Van hen klinken schitterende lamentaties en motetten.

Wel was er in Portugal dankzij de koloniën veel geld. Vooral Brazilië was een bron van rijkdom. In 1808 vluchtte de Portugese koninklijke familie voor de Fransen naar Brazilië. José Maurício Nunes Garcia, tijdgenoot van Mozart en - heel bijzonder in die tijd - een mulat (halfbloed), werd hofcomponist van João VI in Rio de Janeiro. Hij schreef er prachtige polyfonie, waarin Palestrina, Mozart en de muziek van de mulatten elkaar de hand schudden. Van hem klonken een aantal motetten.

De concerten vonden plaats op vrijdag 30 maart 2012, in de Oude Kerk te Soest en op zaterdag 31 maart 2012 in de Willibrordkerk in Utrecht

Dit project heeft als uitgangspunt de Ode for St . Cecilia's Day 'Welcome to all the pleasures that delight' van Henry Purcell, wiens Funeral Sentences ook op het programma staan. De toevoeging van Benjamin Brittens cantate Hymn to St. Cecilia en Gabriel Jacksons motet Cecilia Virgo (waarnaar dit project ook is vernoemd) illustreren de lange Engelse compositietraditie waarvan dit concert de lof zingt. Verder komen nog de motetten O nata lux van Tallis en Cantantibus organis van Philippe Rogier aan bod. Trajecti Voces werkt voor deze concerten met een (barok) strijkkwartet + kistorgel. Zij spelen ook twee Fantazias voor vier strijkinstrumenten van Purcell. De canzonas voor blazers die vaak als tussenstukken in de Funeral Sentences worden gespeeld, hoort u in een bewerking voor strijkers van onze dirigent Dirkjan Horringa.

 De concerten vonden plaats op vrijdag 18 november 2011 in de Pieterskerk te Utrecht en zaterdag 19 november 2011 in de Hervormde Kerk te Beusichem

Engelse en Nederlandse a capella muziek uit vier eeuwen. Zomerproject Trajecti Voces, met aansluitende koorreis naar Zuidoost -Engeland.

Trajecti Voces voert een programma uit van grote verscheidenheid, bestaande uit Nederlands en Engelse a cappella muziek uit vier eeuwen. Het begint met muziek van de Elizabethaanse componisten Peter Philips, Thomas Tomkins en William Byrd, en hun Nederlandse tijdgenoten Jan Pieterszoon Sweelinck en Cornelis Thymanszoon Padbrué. Engelse romantische liederen van Elgar en Parry gaan een interactie aan met werken van Alphons Diepenbrock, Jurriaan Andriessen en Ton de Leeuw. Het concert eindigt met arrangementen van Engelse en Nederlandse volksliederen van Vaughan Williams en Jetse Bremer.

De concerten vonden plaats op:

- Zaterdagavond 18 juni 2011, 20:15 uur: Utrecht, Pieterskerk, Pieterskerkhof 3

- Tuesday 5th July Camber, nr Rye: St Thomas the Apostle Church 13.00 hrs - free entrance

- Wednesday 6th July Hastings: Holy Trinity Church 13.10 hrs – free entrance

- Thursday 7th July Winchelsea: St Thomas the Martyr of Canterbury Church 19.00 hrs – free entrance

- Friday 8th July Tenterden: St Mildred's Church, 19.30 hrs

- Saturday 9th July Tunbridge Wells: King Charles the Martyr Church, 20.00 hrs

- Sunday 10th July Etchingham (Etchingham Music Festival): St Nicholas Church 16.00 hrs / free entrance

Barok en neo-barok voor dubbelkoor. In maart 2011 slaan twee kamerkoren, Cappella ad Fluvium uit Arnhem en Trajecti Voces uit Utrecht (beide onder leiding van Dirkjan Horringa) de handen ineen voor een groots project dat een grote bezetting nodig heeft. De centrale werken van het programma zijn de onvolprezen Mis voor dubbelkoor van Frank Martin en Bachs monumentale dubbelkorige motet Singet dem Herrn ein neues Lied. Daarnaast andere neobarokke werken: een keus uit Hugo Distlers Geistliche Chormusik (Trajecti Voces) en Burkhards Die Sintflut (Cappella ad Fluvium). Beide ensembles worden in de dubbelkorige werken verdeeld over de koren.

De concerten vonden plaats op zondagmiddag 20 maart in de Doopsgezinde Kerk in Wageningen,vrijdagavond 25 maart in de Utrechtse Pieterskerk en zaterdag 26 maart in de Zutphense St. Jan.